Templu de Jokhang

Templu de Jokhang
Patrimoniu de la Humanidá UNESCO
ཇོ་ཁང་ (bo)
templo budista (es) y cultural heritage of China (en)
Llocalización
País	República Popular China
Rexón autónoma	Rexón Autónoma del Tíbet
Ciudá-prefeutura	Lhasa
Distritu	Chengguan (es)
Subdistrito (es)	Pargor Subdistrict (en)
Coordenaes	29°39′11″N 91°07′52″E / 29.6531°N 91.13116°E / 29.6531; 91.13116
Templu de Jokhang Templu de Jokhang (República Popular China)
Historia y usu
UNESCO World Heritage Site record modification (en)	2000, 2001
Relixón	Movimiento Rimé (es)
Arquiteutura
Superficie	7,5 ha
Patrimoniu de la Humanidá
Criteriu	(i), (iv) y (vi)
Referencia	707-002
Rexón	Asia y Oceania
Inscripción	)

El templu de Jokhang o monesteriu de Jokhang ye'l más famosu de los templos budistes de Lhasa nel Tíbet. Ye'l centru espiritual de la ciudá y seique la so atraición turística más famosa. Ta consideráu pola Unesco como Patrimoniu de la Humanidá xunto col Palaciu de Potala y el Palaciu Norbulingka.

El templu foi construyíu pol rei Songtsen Gampo, probablemente en 642. N'orixe'l so nome foi Rasa Tulnang Tsuklakang. Tanto Bhirututi como Wencheng, les esposes nepalesa y china del rei, apurrieron como dote numberoses imáxenes budistes que fueron instalaes nesti templu. Jochan, xunto col templu de Ramoche, ye unu de los primeros construyíos na ciudá según unu de los más veneraos yá que alluga una imaxe de Jowo, el mozu Buda que se diz foi esculpida en vida de Siddhārtha Gautama.

Trátase d'una construcción de cuatro pisos, con teyaos cubiertos con azulexos de bronce doráu. L'estilu arquiteutónicu ta basáu nel diseñu vihara de la India que más tarde se tresformó nun amiestu ente l'estilu nepalés y el de la dinastía Tang. Nel teyáu atopa unes estatues de dos venaos doraos que flanquean una rueda de dharma.

El complexu del templu tien numberosos altares y habitaciones decoraes. La sala principal de los edificios del templu alluga la estatua de Jowo. Tamién hai estatues del rei Songtsan Gambo lo mesmo que de los sos dos esposes. Mientres la revolución cultural destruyéronse numberoses d'estes escultures que se reconstruyeron utilizando en dellos casos partes rotes de les estatues orixinales.

Frente al templu atopa una zona zarrada que contién dalgunos sauces llamaos Jowo Utra (pelo del Jowo) según una pilastra alzada polos chinos en 1793 mientres una epidemia de viruela. Nél ta grabáu'l tratáu sinón-tibetanu robláu en 822, fechu cumplir pol emperador Ralpacan. El testu inclúi delles midíes d'hixene pa prevenir la infeición de viruela.^[1]

1. ↑ Dowman, Keith (1998). The Power-Places of Central Tibet: The Pilgrim's Guide, páx. 40-41. Routledge & Kegan Paul, London and New York. ISBN 0-7102-1370-0.